Hurrun egonagatik ere,
gertu sentitzen zaitut
Maite zaitut!!!

Lau hormaz osatutako etxe batean

giltzapetu gintuzten,

pini-poneko panpinen gisara!

Ikusezin bilakatu nahi gintuzten

haizearen antzera.

Eta haizearen antzera bildu ginen

zurrunbilo indartsu batean.

Haizea bezain leun, haizea bezain gogor,

askatasun haizearen saminez putz eginez

apurtu genituen hormak.

Baina hormak apurtuta ere

gainean genituen oraindik

ezarritako kateak.

Bildu genituen ahotsak,

bildu indarrak,.

Berreskuratuz joan ginen kaleak,

berreskuratuz tabernak, antzokiak.

Putzaldi erraldoi batean

aireratu genituen gure sormenak

jalgi ginen plazara!

Jalgi genituen plazara

abestiak, bertsoak, margolan eta liburuak.

Ezkutatu nahi zizkiguten gaitasunak

atera genituen ikusezintasunetik argitara!

Eguzkiak urtzen du han goian gailurretako elurra

Neguak harrapatu nau,
eta zu elur maluta baten antzera jauzi zara nire magalera.
Eta ni, elur maluten gisara urtu nahiz zure ezpainetan
Eguzkiaren beroak lez urtu dituzu nire bularretako gailurrak
eta negu hotz hau, desiraren beroz epeldu da zure besoetan


Neguak harrapatu nau
eta zuk masailak gorritu dizkidazu haize hotzaren antzera.
eta nik izoztutako beldurrak urtu ditut zure besoetan
Haur jolasetan lez, elur bola batean bilduta jaurti ditut duda-mudak
eta negu hotz hau, berotu dezagun bada sutondoko garretan!

...eta bidetxurretik bagoaz aurrera.
Batzuetan erditik,
bestetan bazterretik,
beti ere aurrera begira,
ondoko amildegiak
jan ez gaitzan...


zein ederrak
erdoiztako paisaiak...

Iltzerik gabe ezin bizi zitekeela sinestarazi zidaten jaio orduko. Iltzerik gabe ez nintzela inor.
Iltze batek eutsiko ninduela sinetsiarazi zidaten. Iltze gabe lurrera tupust egingo nuela.
Horregatik iltze bat hartu eta bihotzean iltzatu nuen, hark ni babesteko
Denbora pasa ahala iltzea geroz eta barrurago sartzen joan zen
bihotzean min egiteraino.
Eta atera nahi izan nuenean ezin.
Orduan iltzea nola atera pentsatzen hasi nintzen
eta esan zidaten beste iltze bat behar nuela
bihotzean erdoiltzear nuena ateratzeko. Bestela betirako zauria geratuko zitzaidala.
Gezurra esan zidaten berriz ere.
Sorgin bati galdetzea otu zitzaidan
eta hark iltzea nire indarrak kanporatuko zuela
esan zidan eta ez nuela iltzerik behar zutik irauteko, bizitzan zoriontsu izateko.
Eta minak min iltzea nire indarrez ari da ateratzen. Eta hau atera ahala nire ezpainetako irria zentimetroka zabaltzen doa bihotzeko zauria milimetroka ixten doan heinean.

gure herria odoleztatzen diraute
izua zabaltzen.
beren harma traketsak eskuetan
demokraziaren izenean.
guk bidea margozten diardugu
aurrera bidean jarraituko dugun bidea,
eta irri psikotikoei etxerako bidea
laister erakutsiko diegu,
ez ditugulako hemen nahi
gure herrian
hortzak estutuz defendatuko dugun
gure aberri txikian!

...eta enarak hasi dira kantuan!
kantuz agurtuz...

Neska ederra iruditu ninduzun...
ederra irrifarrea...
izakera ederrekoa!
Ederra izan zen elkarrekin hartu genuen
lehen tragoa
ederra elkar tragoz irentsi ginenekoa!
Ederra lehen gau hura,
haurrek margotutako
eguzki traketsak,
zure algarak,
nire irria...
Ederrak izan dira
zure besarkadak
zure musuak.
Ederrak baita,
piztu ditugun borrokak,
loratu ditugun lili moreak.
Ederra izaten jarraituko duzu beti niretzat,
berdin dio Gasteizen,
Indian,
Mexikon
hala Madrilen.
Ederra izan baita zu ezagutzea,
eta ederra izanen da zu maitatzea!

A

B

D

E

F

atauriko sorginon gogetak, kandelapean

Herri txiki batean jaio nintzen

txikitzailez jositako

herri txiki batean.

Basoak ustiatu zituzten,

baserriak ustu.

Errepide zabalak eraiki zituzten

mendiak zulatu

eta larreak hormigoiz zikindu.

Hormigoizko gartzela bat

eraiki digute, robot kontsumitzaileak

matrix txiki honetako

protagonista bilakatuz.

Itsasertzak superportuen truk

saldu dituzte,

mendialdeak AHTaren truk,

erraustegietan erraustu

nahi gaituzte!

Guzti hau garapen

iraunkor eta

jasangarriaren izenean!

...mahai honen inguruan alkartuta gagozan guztion alde: Jaungoikoagan sinisten dogunok ahalegindu gaitezala beti lagun-urkoa maitatzen...

Eliza kristauak hitzak konfunditzen ditu.

Lagun urkoa maitatu eta lagundu behar omen da.

Nik erraz zuzenduko nuke haien mezua,

beren izaera eta historia kontuan hartuz.

Elizaren nortasuna goraipatuz...

LAGUN URKOA, URKATU!

Horixe izan da eta urteetako zuen lana!

eta gainera, eskerrak eman behar jaungoikoari!

Bi urte pasa dira Tellakaxkar
okupatu genuenetik.
Hitzak dioen bezala
tellatu kaxkarreko apaiz etxea da
Tellakaxkar.
Elizetako hezetasun usaina nabari zen
bertaratu ginenean.
Gurutzea handiak nonahi,
errosario ustelak,
apaizen orinal zaharrak
hautseztatutako mesanotxetan.
Gurutzeen ordez erratzak ipini genituen,
sexuz busti apaizen ohea zaharrak,
hormak koloreztatu genituen
eta bizia eman hilzorian zen etxeari!

Seinaleekin ametsetan,

seinalez inguraturik,

bizkarra bihurritzeraino,

galderekin nazketan,

Errepidean harrapaturik

seinaleekin aspertzeraino

eta poltsikoetan zuloa…

…begi zuloak…

Zuloak hori eta gehiago merezi duenean…akabo!