AMA!
Geroztik ikasi nuen hutsunean igeri egiten!
Oroimen goxoz inguratutako hutsuneetan!
Eta hala zoaz zu ere, gero arte batez,
eta "noiz arte?" galdera ikurra hutsunean hegaka utziz!
Zu ere oroimen goxoz bildutako hutsune bat izango zara. Oroitzapenak laztantzean oraindik,
bihotz taupadak biderkatzen dizkidan hori!
finean...
bizitzen jarraitzeko motibo bat gehiago!
eta ez da gutxi!
Geroztik ikasi nuen hutsunean igeri egiten!
Oroimen goxoz inguratutako hutsuneetan!
Eta hala zoaz zu ere, gero arte batez,
eta "noiz arte?" galdera ikurra hutsunean hegaka utziz!
Zu ere oroimen goxoz bildutako hutsune bat izango zara. Oroitzapenak laztantzean oraindik,
bihotz taupadak biderkatzen dizkidan hori!
finean...
bizitzen jarraitzeko motibo bat gehiago!
eta ez da gutxi!
12 de mayo de 2009, 3:31 a. m.
ez dun gutxi, ez!
oroimen goxodun bihotz taupada hoiek izatea
bizitzaren oihartzun eta bidelagun...
muxu bat!
14 de mayo de 2009, 6:01 a. m.
hutsunean bada ere eskertzen ditun.
Hori poza, blogeko hutsunea betetzen duenik ere, ba dela ikusteak.
muxu bat bueltan!