Egia da hori. Nik neuk ere gainetik kendu ezin dudan masa likatsu bat da egunak, eskailera-mailak eta zebrabideetako marrak kontatzearena. Amorrua ematen dit, baina nik ere guztia kontatzen dut: kanpora joateko falta diren egunak, etxera itzultzeko falta direnak ondoren... Eta ohartzerako, pasa dira guztiak, eta atzera begira hasten gara berriz kontatzen... Bada olerki/kontakizun eder bat horren inguruan: http://samstagexpress.blogspot.com/2009/05/atzazkaletan.html On egin dizula!
Ño! hitzezko, ele gordinezko koktel bat... edan ezazu, esnatuko bazaitu... eta bestela zure garuna leher dezan... eguneroko errealitate gordina ikusezin egiten dituen neurona apurrak leher daitezen... eta esnatu... esnatu... ordua aspaldi pasa da eta!
27 de enero de 2010, 8:27 a. m.
27 de enero de 2010, 8:28 a. m.
(erantzuteko bigarren saiakera...)
Egia da hori. Nik neuk ere gainetik kendu ezin dudan masa likatsu bat da egunak, eskailera-mailak eta zebrabideetako marrak kontatzearena. Amorrua ematen dit, baina nik ere guztia kontatzen dut: kanpora joateko falta diren egunak, etxera itzultzeko falta direnak ondoren... Eta ohartzerako, pasa dira guztiak, eta atzera begira hasten gara berriz kontatzen...
Bada olerki/kontakizun eder bat horren inguruan:
http://samstagexpress.blogspot.com/2009/05/atzazkaletan.html
On egin dizula!